Şuara Sofrasi

Sadık olan gölgemi sırtlanmış bezirgânım
Bir alır hiç satarım ömür bedesteninde
Şuara sofrasının durağı olmuş hanım
Bir alır hiç satarım ömür bedesteninde

İki kıta gözdesi mavi gök yağız gecem
Yâ hû diye çağlayan dilimdeki her hecem 
Mor dağların ardından gülsün yüzüme ecem
Bir alır hiç satarım ömür bedesteninde

Esse firkat rüzgarı savrulsa kaderimde
Mısralar yürek sızım mühürlü kederimde
Saf tutsun bir kac melek şu bedensiz derimde
Bir alır hiç satarım ömür bedesteninde

Kirpiğim hıçkırıyor dilden döktüğüm zâra
Serpiştirin tövbemi yakıp kavuran nâra
Benimle tenesirde çektim nefsi pazara
Bir alır hiç satarım ömür bedesteninde…



Gönül Aydemir Adıgüzel
www.kafiye.net