Bu Yürek Yinede Affeder Üzülme..

Öldürdüğün aşkın !
Gömüldüğü tek kabirdir kalbim..
Bir sevda masalı yazdık yüreğimize 
Masal gibi/ ama gerçeğin tam delisi..
Mevsimlere göre esen yellerin’ 
Soğuk duşlarında nemlendikçe güçlendi..
Sorgu çiçeklerinin kollarına bıraktık 
Berrak duygularımızı’
Kokularından damlasın sevda çığlıkları..
Ölümsüz aşkın terini taşıdılar tomurcuklarında
Gamze gamze’ yaprak yaprak..
Aşk sefili olmak yakışmadı duruşlarıma’
Lakin gelde sor’ mahkumiyetine infaz verdiğin
Her cefada viran olan kanrevan suskunlarıma..
Olmadı be gülüm olmadı işte !!
Ayrılığın bilmem kaçıncı yıl dönümünde
Pusulara düşesi’ bir kez sordunmu yüreğine ?
İstersen kutlayalım hani !
Acıların şerbetinden bir kokteyl doldur
Hasret kadehine’
Sen orada ben burada..
Göz pınarlarıma düşen hasretin ağır tonu
Ölümle pençeleşen aşkı yıkadı koydu musallaya
Şimdi gömülecek son durak kalbimin kabrine..
Artık yudumla şu köz olmuş ayrılık kokteylini’
Feryatlar nafile ağlamak niye ?
Gelemedin umutlar tükenmeden Gelemedin yine..
Şimdi sorsanda yıkılası hatıralara sebebini’
Ağlatırsın ancak köhne duyguların izinde
Yosun tutmuş’ geçmişin kahreden anılarını..
İstersen tozlu sayfalarına bir göz at 
Geçmişin/ kırmadan gururunu haydi..
Gör sendeki kibirini görkemini heybetini 
Yüreğinin dalında hayat belirtisi arayan
Sarmaşığın hücrelerine nasıl azap saldığını..
Göz pınarlarıma düşen hasretin ağır tonu
Yine buruk düşlerime vurdu zıpkın misâli..
Sen hep hasretle bak bendeki yangın gibi’
Öyle acımaklı duru bakışlara bürünme
Masumlara maske tutma sakın..
Aşka gücün yetmiyorsa yolda bıraktığın 
Hayalleri derle’
Bir demet pişmanlık sun bendeki umutlara
Bu yürek yinede effeder üzülme/sen ÜZÜLME..

Mahcup Sevdaların Şairi..


Mehmet Sakarya
www.kafiye.net