Sevdamın Zemininde Seni Gördüm Sevdiğim

Her açan tomurcukta, külü bilmez ocakta
Yeni düşen ceninde, seni gördüm sevdiğim
Retinada, mercekte, aranılan kucakta 
İmgelerin teninde seni gördüm sevdiğim

Dolup boşalan handa, dağda gezen ceylanda 
Diyeti ödeyende, yıldızları sayanda 
Yakub’uyum diyenin Yusuf’una kıyanda 
Kolu saklayan yende seni gördüm sevdiğim

Yaşıyorken aheste, aldığım her nefeste 
Çırpınırken kafeste, ürperirken kaosta 
Bıraktığın mirasta yüzdürürken Aras’ta
Emanet bedenimde seni gördüm sevdiğim

İçimde kıyametler kopuyorken gün be gün
Ediyorken namertler, ahvalime toy düğün 
Yüklediğin zimmetler, etse ş/afaka sürgün 
Berzah-ı yeminimde seni gördüm sevdiğim

Kâinatı dolduran, direksiz dam kaldıran
Kapıları çaldıran, olmayanı olduran
Ağlayanı güldüren, hakikati bildiren
Cihanın admininde, seni gördüm sevdiğim

Güvenip zıvanaya, yaklaşmam piranaya
Sığınıp mahanaya, el atmam teraneye 
Şinel’i can evinde çeviren divaneye 
Sevdamın zemininde seni gördüm sevdiğim




DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN SESİ’NDEN
www.kafiye.net