Ay Yazgımsan

Baktım bir kendime heyhat!
Ömrüm geçmiş ahu zar…

Beklemekle
Ve birde bilmemekle
Dışarı kustuğum onca öfke
Canımı acıtıyor nedense

Bitmeli bu kavgam,yeter bitmeli
Gasp edilen çocukluğum,gençliğim,hayallerim derken
Etrafta hep bir küf kokusu

Ben ki suçlu sandalyesinde
Solum ağrıyor be adam
Yokluğunda
Ben…bitiyorum…

Mezarda oda dipleri
Bir bir serpilir gelgitleri
Uzana bilsem de yerde kilitsiz asmalar
Gün ışığında kalır beden

Duygu dünyam bir serenat
Akarken oluklara doğru
Beyazla kör eder duyu taneleri
Ve ondan doğmuşken duyumları
Duyarım çığlığımın cılız imdadını

Uzat şimdi başını beyaz bir arktan
Aydınlan ziyan aydınlan ki
Sözlerim,gözleri özlemesin
Esir alınmışken yeşiline
Soluğum kaçak astral bir an

Siz aşktan ne anlarsınız bayım
İşkencenin had safhasında
Nasıl susmaktır bu bilemedim

Ay yazgımdır diyorum
Bastırılmak,
Baş eğmedir…eğdirmedir bendeki sevip sevilmek!

İlknur Yıldırım
04.11.2019
İzmir’den..
www.kafiye.net