şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
ZAVALLI KÖPEK KARALI
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde… Eski zamanlardan birinde bir çiftlik varmış. Bu çiftlikte kazlar, tavuklar bir de bizim zavallı köpek Karalı yaşarmış.
Karalı kirli, uyuz, pireli bir köpekmiş. Çoğu zaman hasta yatağından kalkmaz, günlerce öylece dururmuş. Sahibi onun bu durumuna acıyıp, her gün bir parça kuru ekmek ve biraz da su verirmiş.
Karalı da sahibinin bu fedakârlığına karşılık kaz ve tavuk sürülerine çobanlık edermiş.
Fakat kaz sürüsünün içinde bir kaz varmış ki sormayın gitsin. O, kendini beğenmiş, ukala ve kötü kalpli bir kazmış. Bu kazın adı Goziymiş.
Gozi kendi kötülüğü yetmezmiş gibi, bir de diğer kazları kışkırtıp, Karalı’nın üzerine saldırtırmış.
Zavallı Karalı, kazların ve tavukların ona eziyet etmelerine aldırış etmez, onlara iyi davranırmış.
Yine böyle bir günde Gozi, Karalı’nın üzerine çıkıp, onu defalarca didaklamış. Goziye diğer kazlar da eşlik etmiş.
Karalı’nın tüm vücudu yara bere içinde kalmış. O, günden sonra Karalı haftalarca hasta, yatağında yatmış.
Gel zaman, git zaman çiftliğe bir sansar dadanmış. Bu sansarın adı Sarmalmış.
Sarmal, her gece çiftliğe girip, kazlardan birini gövdeye indirirmiş. Bu durum günlerce böyle sürmüş.
En sonunda kazlar ve tavuklar bir araya gelip, Sarmal ile savaşma, kararı almışlar.
O gün tüm hazırlıkları tamamlamışlar. Akşamına da Sarma’lı beklemeye koyulmuşlar.
Aradan saatler geçmiş. Vakit gece yarısını bulmuş.
O, sırada çiftliğin bir tahtası sallanmış. Ardından hışırtılar işitilmiş. Bu sesler üzerine tüm hayvanlar pusuya yatmış.
Seslerin iyice yaklaştığını duyan Gozi, hışımla Sarmal’ın üzerine atlamış. Alt alta, üst üste kıyasıya bir mücadele başlamış. Sonunda Sarmal Goziyi dişlerinin arasına alıvermiş. Bunu gören diğer hayvanlar Sarmal’la saldırmış. Fakat onlarda Sarmalla baş edememiş.
Kümesten gelen bağrışlara, uyanan Karalı, hiç vakit kaybetmeden, içeriye dalmış. O sırada Goziy’iSarmal’ın ağzında görmüş. Diğer hayvanlarda korkudan tir tir titremektelermiş.
Karalı bir an, tüm cesaretini toplayıp, Sarmal’a saldırmış. Sarmal Goziy’i ağzından bırakıp, Karalıyı dişlemeye başlamış. Fakat Karalı o kadar cesur ve kararlıymış ki,
Bir anda sansarı yere serivermiş.
Sarmal nerede kaldığını bilememiş. Bakmış Kralıyla baş edemeyecek, kuyruğunu bacaklarının arasına alarak çiftliği terk etmiş.
Başta Gozi olmak üzere, çiftlikteki tüm hayvanlar Karalı’nın cesurca davranışına alkışlarla karşılık vermişler.
Karalı o günden sonra çiftlikte krallar gibi muamele görmüş.
Onlar ermiş muradına. Biz çıkalım Kaf Dağına…
Hacer Taner Bulut
www.kafiye.net
Yorum Yapın