şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Zıp Zıp
Koşarak gelen çoban köpeği çayırlığın kenarında durdu ve havladı.
– Hav hav hav! Zıp zıp geliyor!
Çayırlıkta bir panik baş gösterdi. Çekirgeler ve böcekler yuvalarının yakınına koştular. Kirpi bir taşın altına gizlendi. Tavşanlar, koşmaya hazırlandılar. Yuvasından etrafı seyreden yavru sincap Sevecen annesine sordu.
-Anne. Zıp zıp kim?
Annesi gülümseyerek,
– Yola bak. Birazdan görürsün.
İyice meraklanan Sevecen gözlerini yola dikti. Az sonra bir keçi sürüsü göründü. Yeni doğmuş oğlakların içinde bembeyaz bir oğlak gözüne çarptı. Oğlak çok sevimli idi. Bir görünüyor bir kayboluyor ya da bir keçinin üstüne çıkıp meliyordu. Anlaşılan Zıp zıp bu idi. Şaşırmıştı.
Sürü onun bu hareketlerine alışık olmalıydı. Onun koşup oynaması, zıplaması, üstlerine çıkıp melemesi onları rahatsız etmiyordu. Çayırlığa ulaşan sürü otlamaya başladı. Aynı şey Zıp zıp için söylenemezdi tabi. Koştu, atladı zıpladı. Genç çekirgeler onunla beraber oynamak isteseler de hemencecik yoruldular. Tavşanlar hızına yetişemeyip yarı yolda nefes nefese kaldılar. Zıp zıp tüm sevimliliğiyle çayırlığın içinde bir o tarafa bir bu tarafa koşturuyordu. Bir ara çobanın üstüne de çıkmaya çalıştı. Çoban onu kucağına alıp biraz sevdi. Gülümseyerek çayırlığa bıraktı. Zıp zıp kestane ağacına yöneldi. Başını yukarı kaldırınca Seveceni gördü. Seslendi.
-Adım Zıp zıp. Senin ki ne?
– Sevecen.
-Aşağıya gelsene.
Sevecen annesinden izin alıp Zıp zıpın yanına indi. Bir süre sohbet ettiler. Sevecen,
-Enerji dolusun. Hep böyle misin?
-Evet. Çok hareketli olduğumdan çoban adımı Zıp zıp koymuş. Koşup oynarken elimden geldiğince karıncalara, böceklere, çiçeklere zarar vermemeye çalışıyorum. Karınca yollarından ve yuvalarından uzak duruyorum. Tek bir karıncayı ezmek istemem. Buradaki herkesi seviyorum onlarda beni. Bana karşı çok hoşgörülüler. Hatta kirpi rahat koşup oynayayım diye saklanıyor. Ayağıma dikenlerinin yanlışlıkla batmasından korkuyormuş.
-Ya. O yüzden ismini duyunca gizlendi demek.
O gün çok eğlendiler. Çayırlığa neşe hakim olmuştu. Hoşgörülü, sevgi dolu insanların ve hayvanların olduğu yerlerde hüzün asla barınamazdı. Yüzler gülüyordu. Akşam sürü toplanıp evin yolunu tuttuğunda Zıp zıp teşekkür edercesine meledi durdu. Sevecen bu sevimli oğlağı hiç unutmayacaktı. O da yuvasından tebessüm ederek el salladı.
Emine Yılmaz Dereci
www.kafiye.net
Yorum Yapın