YALNIZLIĞIM


İnsan gözyaşlarıyla yalnız kalınca hürdür…
Sessiz çığlıklarımız, dökülen saf damlalar

Birer cemre her biri, gönüle düşen hardır
Bu yüzden ki ağlamak insanı güçlü kılar
 
 
Neden, niçin, nasıllar sorgular durur her an
Başı belli hayatın, sonu dersen gizlerde
Ölüm ki peşimizde bırakmaz hiçbir zaman
Her saniye her adım nakşı kalır izlerde
 
 
Kılıçtan keskindir söz, gönüldür kıldan ince
İndikçe derinlere, incinir, acır, kanar

Göremez olur gözler hesapsızca sevince
Hercai bir gülüşle gülüm ismini anar
 
İşte sabah oluyor yalnızlığın koynunda
Tan ağarır ufuktan gözlerimle beraber

İmansa bir cevherdir asılıdır boynunda
Nefse kul olanlar terk etse üçer beşer
 
 
Yalnızlığım saf halim koşar tutar elimden
Göklere kanat çırpar kırk kuşun kanatları

Kırk sandıkta kırk duâ dökülür şu dilimden
Arşa ulaşır her ses dondurur saatleri
 
Selma Çanakçıoğlu 25 Ocak 2019
www.kafiye.net