Desem ki

Bu dünyayı adres bilen
Hangi ömür son bulmadı
Köhne koylara yenilen
Azgın dalga durulmadı

Darmadağınık düşlerde
Hüzne banan gülüşlerde
Pişman olup düşüşlerde
Koşan gönül yorulmadı

Aynadaki ölü yüzün
Solgun bakan bir çift gözün
Dilden çıkan ayıp sözün
Aslı hala sorulmadı

Benlikler hırslı, vefasız
Kalpse dehlizde havasız
Cepken taşındı davasız
Böyle sefa görülmedi

Herkeste farklı karmaşa
Sitem karışmış telaşa
Kuru ile yanan yaşa
Kimse dönüp darılmadı

Hayat geçip gider tatsız
Kimi mutlu ya da mutsuz
Gökte kuşlar kavim atsız
Henüz sona varılmadı.

Nezahat Yıldız Kaya
www.kafiye.net