Turnalım

Ne zaman seni düşünsem yakar özlem usul usul
Can mecalsiz kalır tende, çöker üstüme asuman
Şu gönlümün hikâyesi sunuyorken tek bir fasıl
Susar kuşlar, dünya ehli, yer gök olur darmaduman

Ne zaman seni düşünsem, kaybolduğum sokağından
Eser rüzgar ılık ılık tüm ışıklar yanar fersiz
Yerde sessiz kaldırımlar vurur hüznü şakağından
Bir toz bulutu ardımda geçer giderim habersiz

Ne zaman seni düşünsem yüreğimle dalga dalga
Akar dururum yönüne ummanlardan sinem nemli
Yüreğimi besleyen sen, sevgin bende büyük kavga
Yaralanmış ceylan gibi tek başına ve kıdemli

Ne zaman seni düşünsem ilkbaharım döner güze
Hazan yoklar eşiğimi ellerim üşür sevdalım
Masmavi bir gökyüzüne erişemem yeşil düze
Yorgunluk binince dize, senle uçamam turnalım

Bu aşk büyük gelir bize, senle kaçamam turnalım…

Nezahat YILDIZ KAYA
(Söz İnce/ Derince)
www.kafiye.net