TEK KİŞİLİK OYUN

Yaşlılığımızı taklit eder gülerdik bin kahkaha
Koltuk olur birbirimize 
Kurdele takardık kellerimize

Tansiyon ilaçlarımızı unutur ikide bir
Kolestrol kavgası yapardık ekabir ekabir

Laf ebesi ben 
Altı yıl önceliğimi kullanıp
Bastonum olmanı isterdim numaradan harbiden

Yine kızardın şiirlerime
Sorardın sarsak sarsak “bu aşk şiirin kime?”

Ali’ye Ahmet’e Mehmet’e derken sana
Bayılırdım numaradan ciddi ciddi kıskanmana

Bilirdin aslında körlüğümü gayrına
Bilirdin de yine de duymak isterdin 
“Şiirlerimin tek öznesi sensin”i inadına

Yatağın sağını kapışır
Bastona yapışırdık ilk adımda
Fıstıklığım hiç yaşlanmazdı korkundan
Çimen çınlardı ilk adımda 
……gözlerini kısar hınzır hınzır bakardın modası geçik gözlüklerime

Her üç aylığının ilk alışverişi ayakkabı olurdu yine
Reyon yerine vestiyere
Ve gülüşürdük nalin bilmezlere

Hain kurbağa
Cennet’te yaşlanmak da yokmuş
Dünyada emindim en güzelliğime
Lâkin hurilerle boy ölçüşmek
Ne haddime

Ah be bala.!
Yine yaptın yapacağını
Yine torpil kullanıp
Yine oyun bozanlık yapıp
……..Gittin huri bereketine

Tek kişilik bu oyunda
Beni yalnız bıraktın

Nermin Akkan
www.kafiye.net