DOYAMADAN BİTTİ ŞU ÇOCUKLUĞUM

Yaşarım dün gibi, aklıma gelir 
Doyamadan bitti şu çocukluğum
Saklambaç oynasam arayıp bulur
Doyamadan bitti şu çocukluğum

Açsam da gözümü bir köy evinde 
Sevgi muhabbeti buldum tavında 
Neler saklı o günlerin s/avında
Doyamadan bitti şu çocukluğum

Toprağa belendik tozu tanıdık 
Yokluğun mahsülü azı tanıdık 
Özümüzü sevdik bizi tanıdık 
Doyamadan bitti şu çocukluğum

Döven sürdüm öküz ile harmanda 
Yün eğirdim çıkrık denen kirmanda
Kurusundan odun ettim ormanda 

Doyamadan bitti şu çocukluğum

Uykularda umut ektik düşlere 
Sitem ettik hergün kara kışlara
Bol bol yem atardık serçe kuşlara 
Doyamadan bitti şu çocukluğum

Tamahı bilmedik haset etmedik 
Kemlik eyleyene, kini gütmedik 
Çok şükür haslete, şirk-i katmadık 
Doyamadan bitti şu çocukluğum

Ufkumuz bir sokak ötesindeydi 
Beceri, idrakin yetisindeydi 
Harcamalar cüzdan kotasındaydı
Doyamadan bitti şu çocukluğum

Şinel’in, önüne geçmişi sersem 
Güç yetse zamanı geriye dürsem 
Çocuk olsam yine sefamı sürsem
Doyamadan bitti şu çocukluğum

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ ÝÜREĞİN SESİ’NDEN
www.kafiye.net