Ne vakit, 

Ne vakit, 
Gecem sabaha aksa,
Sızacağını sanır içim, gözlerinin aydınlığına.
İnce bir sızı olur adın,
Güneşin saçları, 
Tel tel dökülür umuduma.
Bir yanımda, 
Gürül gürül bir nehir akar
Sessizleşir öteki yanım.
Yana yıkıla, 
Yokluğunu sobelerim ,
Küsen çocuk gibi. 
Arkasını döner şafağın günlük ezberi.
Başlar düşümün sancısı.
Bir yutkunmalık sana
Bir nefeslik ben olurum.
Fukara bir sukutta dolanırsın dilime
Sustuklarım kadar derinleşir sesim.
Birkez ohh için
Binbirkez ooff olurum.
Ne küser, 
Ne de pes ederim.
Uçururum yureğimdeki kuşları göğün göğsüne
Ya sabır
Ya umut
Ya şiir derim.

Fatma Gül ÖZCAN
www.kafiye.net