KUTLU KUMAŞLARA DOKURUM SENİ

Sen böyle güzelken bana söz düşmez
Ben oku emriyle okurum seni
Göğün süsü aya güne değişmez
Kutlu kumaşlara dokurum seni

Gül kendisi için kokuyor sanma
Diken kendi için batıyor sanma
Ayla güneş boşa doğuyor sanma
İşte onlar gibi bulurum seni

Gönül muhtaç olmuş aşka sevgiye
Mutlak bu mevladan bize hediye
Gül kokusu nerden geliyor diye
Köşe bucak arar koklarım seni

Sen ok olsan canım bende yay olsam
Sen bir küheylan at bende tay olsam
Sen semada yıldız bende ay olsam
Gecede bin kere yoklarım seni

Göğün yücesine yıldızlar saçsan
Yusuf olup aşkın meyini içsen
Yıldız’ın burcunda gül olup açsan
Alır yüreğimde saklarım seni

Yusuf Aslan.
www.kafiye.net