Somuncubaba çocuk dergisinin mart sayısında çıkan öyküm…

En Güzel Mevsim

Mevsimler bir araya toplanmışlardı. Yaz tüm sıcaklığı ile gülümserken, kış kartaneleri ile eşsiz güzelliğini gözler önüne seriyordu. Sonbahar sarı kahverengi yaprakları, gri bulutları ile mevsimlerin arasında yerini almıştı. Bahar henüz gelmemişti ama bu üçünün arasında koyu bir sohbet başlamıştı. Yaz,

– En sıcak mevsim benim. Meyveler bende olgunlaşır. Altın renkli başaklar bendedir. Kuşlar, çiçekler, böcekler… Yavrular bende büyür. Benim kadar verimli benim kadar güzel mevsim var mı aranızda?

Yaz mevsiminin bu sözleri üzerinde sonbahar kendine güvenir bir şekilde cevap verdi.

– Elbette var. Tam karşında duruyor, işte ben. Ben gelince herkes kış hazırlığına başlar. O kadar bereketliyimdir ki elim kolum dolu gelirim. Sende olgunlaşan meyveler, sebzeler bende toplanır. İnsanlar ve hayvanlar kışa hazırlanırlar. Göçmen kuşlar göç ederler. Yapraklar sarıya bürünüp toprağa düşerler. Ben en renkli ve bereketli mevsim olduğumu söylüyorum. Sen ne dersin kış?

-Soğuk olabilirim ama en güzel mevsim benim. Şekilleri her birinden farklı kartanelerim döne döne oradan oraya uçarlar. Yeryüzü beyaza bürünür. Senin renklerini bir anda beyaza çeviriveririm. Ben geldiğimde genelde dört bir yanda kar fırtına olsa da gerekli hazırlıkları yapanlar yuvalarında güvendedir. Çocukların en sevdiği mevsimim. Onların şen şakrak seslerini hep duyarım.

Diğer mevsimler çocuklar bizi de çok seviyor dediler. Hepside en güzel mevsimin kendisi olduğunu iddia ediyordu. En çok da kış,

– Manzaram harikadır. Toprağın üstüne yumuşacık ak yorgan olurum.

O sırada ılık bir rüzgar esti. Kışın yüzü asıldı. Kardelen çiçekleri yanında belirdi. Anlaşılan bahar geliyordu. Baharın kendisini övmesine gerek yoktu, öyle bir geliyordu ki üç mevsimde ona hayran hayran bakıyordu. Vakit baharın vaktiydi, işi çoktu. Her bir çiçekle, yaprakla, doğan yavrularla sevgiyle ilgileniyordu.

Sonbaharda yaprakları dökülüp, kışın kara teslim olan ağaçlar çiçeklere bürünmüştü. Kuzular meleşiyor oğlaklar zıplıyordu. Renk renk çiçekler, kelebekler kırları süslemişti. Bahar en güzel, en bereketli, en renkli, en sevgi dolu mevsimdi. Üç mevsimde bir anda,

-Hoşgeldin Bahar, sen en güzel mevsimsin dediler.

Emine Yılmaz Dereci
www.kafiye.net