KAMİL OLMALI İNSAN

Her insanın içinde gizli bir hanı vardır
Kendisi için saray, anlamayana dardır
Kapısı var, camı yok, sıvaları sırçadan
Duvarı sırdan tuğla, çatısı kara kardır!

İsmi cismine ırak, kibri nefsine durak
Gölgesinde dolaşır aklını etmez idrak 
İtikatten bihaber merhametten azade
Huzur hanı harabe, gönül iklimi kurak

Herkes kendi halince, asil, vefalı, adil
Alemi seyre çıksa, yoktur ona muadil
Tefekküre kapalı tevekkül yok, arama
Dev aynasına bakıp olur insan-ı kamil
.
Her insan mükafata nefsini layık kılar 
Boş kürenin içine, darı atsan yankılar
Derler ki ses nefestir ruhlara şifa olur 
Zahiri manasıyla hoş sedadır şarkılar

Farazi düşünceler, bazen bozar adabı
Halbuki doğruların, bilimdir muhatabı
Liyakat; var olanın, yok olana farkıysa
Dinlemek vacip olur hatibinden hitabı

Nur hüzmesi kalpteki, imanın ışıması
Sır denen his ağırdır lutüftur taşıması
Hak nisip kılmış ise, gönül hazinesini
Kamil olan insanın, Ay gibidir şeması

Temel Ata
www.kafiye.net