De 

Ne acılar kalıcı ne de hüzünler.
Mutluluk dediğin bile sonsuz değil.

Aldığım her nefes acıtırken ruhumu
Özlemin buz tutar kirpiğimin saçağına.

İşte bunun için yürek coğrafyasına
Karıncaların ayak sesleri kadardır
Suskunluğum…

Hani olur ya bir gün
Nasıl bilirdin faniyi diye soranlar olursa eğer:

Saçlarında gelincik tarlası açan
Okyanus bakışlı çocukları
Severdi!

Sehere dek kırılgan yüreğiyle 
Lavanta kokulu titrek mum alevli geceleri
Severdi!

Ağustos sıcağında 
Hüzünle tütsülenmiş sonbaharı 
Kehribar sarısı eylülü
Severdi!

Yüreğinin nârında demlediği
Yakut gözlü sevda şiirlerini
Severdi!

Bir de!
Hayat ile yenişirken
Uçurumun kıyılarında volta atan
Örselenmiş ruhuna şifa niyetine
Beni de çok severdi de…

Hem de çok severdi de..!

Nuray Çakmak/13/08/2017
www.kafiye.net