Divitinden Entarim

Içimde ki çocuğun ellerinde 
Eski bayramlardan kalma 
Akide şekerleri
Durmadan bağırıyor yüzümün yan sokağından

Külfür kokulu
Geceye bakardı evimizin Sundurması 
Annem babamın getirdiği üç kuruşla yokluğu geveler,
Divitinden bayramlık entari: bey, der, susardı.

Anlamazdım o vakitler dillerini

Yüzümdeki güldü mutluluğun Elif hali
Sonra bir vâv gibi bükerdim boynumu
Mendilsiz yarınlara göz yaşı dökerdi 
Kırpiklerimde ki o hırçın bulut

Her akşam karaya bulaşmış ekşi mavi bir ay sızardı sundurmamıza
Elinde kuru bir dal parçasıyla gelir 
Ayaklarımın tabanlarını ölçerdi babam

Ürkekliği giymiş dalgınlıklarıyla
Her bayram ellerimi kınalardı annem
On belikti belimde salınan saçlarım
Üzerimde divitinden entarim
Bayram günü giydiğim kara lastik ayakkabılarım
Nasılda özenirdim kırmızı iskarpin giyen komşu kızı Nurşene
Yutkunamazdım 
Yağmurlar su dikerdi gözlerime
Oturur ağlardım

Şuramda derdi şuramda 
Yokluğun dikiş tutmaz yarası 
Yüzün kahıra batmış 
Bakışın hangi gök Annem

Sundurmamızda boylu boyunca uzanırdı kapkara bir yokluk
Annem huzurun dişlerini teninde bileyip 
Babamın getirdiği üç kuruşla 
Katık diye, yokluklar saklardı döşünde
Bak yine 
Toprak çekti, sızlayan burnum

Bir akşam sırtında yamalı urbası
Geceyle doğruldu babam 
Ayın çileli şavkı vurdu sırtına 
Ezilmiş eksikliği döküldü kirli sakalından 
Feryadını seyre daldı duvarlar

Saçıldı içimin yırtıkları
Yokluğa alışmış bir boşluk yenlerimde
Meczupluk hırkasını yakıştırdım tenime
B/ölerek hesaplaştım fakirliğimizle

O günlerin hatırası hala yırtık bir resim gözlerimde 
Hicranıma yem atanların
Eğilip öpmedim el ve eteğini
Soframda bir somun ekmek naştarapamda su, anlımda ki terin tuzuna katık oldu aşım

İçim hala tutuşan 
İsli kandil 
Kalemimle hasbi hal etmenin acısını bildim 
Kanatlarım imge Sesim eski bir kafiyeden kalma ocak külüydü
Her gece hece dokundum 
Ama sabırla 
Şükürle
Şevkle
Gönül imbiğinden 
Sevgi damıttım

Damgasını vurdu şiir bağrıma 
Dağladı, dağladı dağladı.

Ey elleri kınalı çilli kız
Kursağımda kırkı çıkmamış, anıların hatrına.
Sen dua üfle/me sakın, içimdeki mezara.
Sadece, sür/güle beni Sana…

Gönül Aydemir Adıgüzel
www.kafiye.net