Yapboz Tahtası

Garip bir hikaye yersiz, zamansız 
Gözlerim gün boyu, ufuk ötesi
Dalıp gitmelerim ondandır ansız
Bekler hep pusuda hüsran çetesi

Bilincim direyip durur ayağı
Alıp vermelerim sırtıma hançer
Yavanlığın şimdi iktidar çağı
Sanki dört bir yanım çıldırdı, mahşer…

Çehrelerde zılgıt çaldıkça ölüm
Umarsızlık şimdi oldu baş tacı
Kaynıyor kum gibi kaynıyor zulüm
Değil miydik hani burda kiracı

Yaz boz tahtasıydı karşımda duvar
Dudağımda dua bile üşüyor
Haydi geç kalmadan içlice yalvar
Ömürden bir yaprak daha düşüyor

Gitme vakti artık gözden ırağa
Ağrı eşiğimi zorluyor düzen
Ayak uydurmak güç serseri çağa
Söndüm sanıyorken harlıyor düzen

Garip bir öyküden kalan parçalar
Dağılmış hüzünden, suskun, biçare
Her biri bir yerde paramparçalar
Ufuk ötesi de olmadı çare

Sündüs Arslan Akça
www.kafiye.net