Selama Durun

Bir tebessüm belirdi aniden yüzünden,
O ne, Kızdı birden bire, acaba neden?
Kızdıran mı oldu, bu kötülük kimden?
Titriyordu sanki, hırçınlaştı birden!

Göz yaşları belirdi, kirpikleri yaşlarla ıslandı,
Ağlayamadı sınıfımda öğretmenim, ağlayamazdı!
Çünkü o sağlam olmalıydı, dimdik durmalıydı!
Sonra kim kurtaracak bu cennet vatanı?

Bizler olduk öğretmenimizi kızdıran!
Bizler değil miyiz hep onları kızdıran?
Verdiklerini almayan, kıran, döken, atan!
Sonunda onlara karşı gelen, ağlatan!

Onlar ki, gökyüzünün karanlığını kaldıran!
Onlar ki, kızgın güneşi soğutup ılıklaştıran!
Onlar ki, cehaleti yenip yurdunu kurtaran!
Onlar ki, vatanı baştan başa aydınlattın!

Öğretmenim benim; dertli, ürkek, mahzun
Sana çok eziyet ettim, yorucudur yolun!
Başın dik, göğsün kabarık, asla eğilmez boynun!
Bu gelen cehaletin yıkıcısıdır, selama durun!

Hüseyin DURMUŞ
Edebiyat Öğretmeni
Şair Yazar
İzmir / 22.11.1984
www.kafiye.net