Sürur Sukût Servi…
 
 
Tükenen bir hayatın tükenmekti nasibi
Bizdik talibi olan bizdik cepleri delik
Duygu köşkünde atlı her kapıda rakibi
Kimi zaman yenildik yorgun düştük üstelik
 
 
 
Öyle zaman oldu ki günler yarım yamalak
Geldi geçti de serden olamadık hakimi
İçimizde delilik kader tembihli ulak
Daldığımız deryanın kuvvetliydi çekimi
 
 
 
Kalıbına sığmayan dilimizde Tur dağı
Toz toprağa karışan kalabalıklar züğürt
Yürekte gençliğimiz kurduk akla otağı
Bazen savruldu bakraç göle karıştı yoğurt
 
 
 
İkindi ıssızlığı ruhta istek devasa
Muhayyel ovalarda duyulur nal sesleri
Göğe uzarken servi sürur sukûtta olsa
Sürüldükçe gönüle kesse tüm nefesleri…
 
 
 
 
Nezahat YILDIZ KAYA
www.kafiye.net