GÖNÜL ZENGİNLİĞİ

Bir zamanlar sevgiydi,baha biçilmez varlık
Muhabbet zenginleri, çekmezdi asla darlık

Eğer aşkı bulduysan, gir o kalbe sultan ol
Çok çabuk bitiverir, şu ömür denilen yol

Gece demez gün demez, durmadan çalışırsın
Dünya nimetlerine, hiç doymaz alışırsın

Yaş gelmişte geçiyor, düşün hele ey fani
Sol yanındaki boşluk, hâla dolmamış hani?

El pençe divan durur, asalaklar karşında
Takılmış dönüyorsun, sen paranın çarkında

Çoluk çocuk akraban, hepsi bekler başını
Bıraktıysan bol miras, süsler mezar taşını

Gün gelir yorulursun, dersin yârim yok muydu?
Kazandığım servetle, eşim dostum çok muydu?

Yeter mi malın mülkün, bir kalbi doldurmaya
Tek ihmal kâfi gelir, gülleri soldurmaya

Farkında değil misin, zaman hızla akıyor
Gönül hazinesini, dünya hırsı yakıyor

Budur ömrün gerçeği, yaşamak sevmek için
Ya dünya servetini, ya da sevgiyi seçin.

Şükran Gülcenaz AYDOĞAN

3 Mayıs 2015
www.kafiye.net