YENİDOĞAN KÖYÜMÜZDEN HAVADİSLER 

Havadis istemiş arkadaş benden 
Eski çamlar tahta oldu arkadaş 
Bir resim kalmıştı hatıra senden
Bu gönlüm maziye daldı arkadaş

Demirci Hasanın evi yıkıldı 
Kanlı dere vardı suyu çekildi 
Söğütler rukuda boynu büküldü 
Çimenler dibinde soldu arkadaş

Yaşlıların çoğu ukbaya gitti 
Köyün eski tadı inan ki bitti 
Şu asfalt yolları canıma yetti 
Yollarda toz toprak boldu arkadaş!

O zaman ki kızlar yuva kurdular 
Kimi hain çıktı beni vurdular 
Ah ımı alanlar talan oldular 
Dağıldı evleri n-oldu arkadaş ?

Top sahası vardı yıkıldı bitti 
Köyde yaşayanlar şehire gitti 
Yurdunu unutup burnuyla itti 
Şimdi saçlarını yoldu arkadaş!

Musalla sokağı yine değişti 
Mezarlık bakımlı çok güzelleşti 
Çeşme etrafına bir çit yerleşti 
Ama eski günler baldı arkadaş

Hüyük tepesine bina kurdular 
Düğün salonudur deyip durdular 
Kendilerini hep boşa yordular 
Bu çabalar ne boş haldı arkadaş

İki oğlum vardır bir de gül kızım
Boş zamanlarımda çalıyor sazım
Tek dostum kalemim bu imiş yazım
Şiirim havadis saldı arkadaş

Kendimde kayboldum bak ZÜHRE oldum 
Bu şehir yerinde sararıp soldum 
Kurduğum yuvada huzuru buldum 
Şiirlerle yüzüm güldü arkadaş


Saliha Değirmenci Yavaş

Zühre’ m Savrulan Gazel kitabımdan
www.kafiye.net