Çıktım Düze

Ben küçük bir kadındım 
Umutlarım vardı dağlar kadar 
Iğıl ığıl nehirlere akan gülüşlerim
Gecenin bile kıskandığı mutluluklarım
Ve, gamzelerimin çukuruna saklanan
Körkütük hayallerim

O zamanlar
Yıldızlar savkını çalardı
Su yeşili gözlerimden
Alnıma vuran güneşi alır avuçlarıma
Göğsümdeki kışlara yamardım

Dedim ya
Ben küçük bir kadındım 
Meryem dilsizliği ısırırken dudaklarımı
Suskulara merhem olan bakışlarımla süslerdim behbatliğımı

Üşürdüm sonra 
Çağıldayan sevgisizliğin isimsizliğiyle
Duvarda ki gölgelerden yâr yapardım 
Solumda ki aydınlığa

Ben küçük bir kadındım
Kırılgandım
Meraklılar iklimde kaldim
Ama yinede 
Bir başıma 
Gecenin karasını yıldızlara sata sata 
Yalnızlıklarımla çıktım düze

Ki ben küçük bir kadındım
Ve ben
Yüreğimi vura vura hatırladım beni…

Gönül Aydemir Adıgüzel
www.kafiye.net