Aşk’a Doğru

Sev emriyle var olan koskocaman kainat
Gülün sevdası ile yanan bülbüle bir bak
Nasıl ki Şirin için dağı deldiyse Ferhat 
İçindeki sevgiye olduğu için tutsak

Sevmeyi bilenlerin yolu aşk’a doğrudur 
Hicranın gölgesinde Vuslata son çağrıdır
Bir bakış merhemiyle dinen ahtır ağrıdır
Gözünü gözlerinin, yeşillerinde bırak

Aşığın tüm umudu maşuğunun sözünde
Ümidi var oldukça, yaş olurmu gözünde
Gülüşüyle saf tutar, gamzeleri yüzünde 
Vuslatın böylesine yakışır mı hiç firak

Dertlerin kollarında çekilse de her çile
Sevda kutsaldır diye çileler gelmez dile
Seven gönüller için mesafeler nafile
Can canı bulduğunda yollar olurmu ırak

Şerife Köksal Badısaba
www.kafiye.net