kıbleeeeeeeee

Kıble Rüzgarında Güz Ağıtları

Bu son fasıl meysiz gecelerimde
Yitikti bütün susmalarım
Körebe oynayan sen ve ben
Beden yorgun saatler vurgun ben suskun

Gözyaşlarımın yüzüme rahmetlendiği o gece
İntihara yeltelenen azgın bir ırmağın köpüklerinde bakışlarım
O sevdası için çarpan yüreğimi
Sedef kakmalı çeyiz sandığımdan çıkarıyorum

Tarifi imkânsız sancılar kaplıyor her yanımı
Darp izlerin nasırlaşmış törpüledikçe törpülüyorum
Uykusuzluğa dirense de göz kapaklarım
Duygularımı çoktan öldürdüğümü hatırlıyorum

Bir nefeslik sigaranın dumanı kadar
Kal diyebilmeyi ne çok isterdim
İçime çeksem birlikte yaşasak
İki kumru gibi yaşlansak mı diyorum

Uzun sürmez bu gidişle çekip gitmelerin
Şakaklarında derin bir sancı
Her mevsim bir yaprak dökülürken içimden
Bir gece daha düşüyor parmak uçlarıma kıvranıyorum

Birer dipsiz kuyu gamzelerim
Kılıfsız gözyaşlarım sığınıyor en derinlere
Dilimde adın kan kaybeden yanımı sarıyor
Ve ben gidiyorum

REMZİYE ÇELİK
19.09.2012 ÇARŞAMBA