KAYBOLDUM İKLİMLERDE (Şiir : Şerife Köksal Badısaba)

Yaklaştıkça ben sana duvarlar örüyorsun
Yüreğimi yakmaya yüreğinden köz gerek
Leyladan da farksızım halimi görüyorsun
Senin yaptıklarına dayanacak öz gerek

Helallik istemeye hiç mi etmiyorsun ar
Girdiğin kul hakkında aşkımızın payı var
Bırakmaz yüreğini günahın ahı sarar
Sözünde durmayana utanacak yüz gerek

Yanmayan yürekleri aşkın közünde kavur
İsyankâr duyguların kapısına kilit vur
Sana layık değilsem har vurup harman savur
Delikanlı adama tutacağı söz gerek

Mekân kursam da boşa bedenim artık bezgin
Ben geçtim benden artık yeşil gözlerim süzgün
İklimlerde kaybolmuş Leyla misali üzgün
Gerçekleri görmeye bir çift kahve göz gerek

Beşinci mevsimdeyim lavlar düşer yarama
Mutlaka her bedenin bir eceli var ama
İstediği gün gelsin ben razıyım sırama
Toru topu dünyadan iki metre bez gerek

Şerife Köksal Badısaba
www.kafiye.net