HAYATA İNAT

 

Hayat bazen çok ağır gelir taşıyamazsın yükünü omuzlarında yılların yorgunluğuyla içinde buruk bir acı kalır ve yakar tüm benliğini.

Geceler bir kurşun gibi saplanır yüreğinin en derinine yaran için için kanar söyleyemessin kimseye ya onlar seni anlamaz yada sen anlatamazsın derdini sadece göz yaşlarının sancısı kalır son noktayı koyduğun geceye.

Her nefes alış da çığlıkların isyan olur çıkmak istersin ruhunu taşıyan bedenden kaçmak istersin dünlerden ve gelecek güzel günleri hiç düşünmeden .

Her geçen gün senden bir şeyler alıp götürür sorgusuz ve sualsiz, sesin çıkmaz konuşamazsın sabr_ı sükut eyler çaresizliğin.

Ve senden o kadar çok şey almıştırki hayat artık sayamazsın her biri bir yana dağilmıştır düşlerinin ve her biri kayan bir yıldız olmuştur avuçlarından .

Kuytularına sığınırsın gecenin siyahlara bürünür birden gülen gözlerin hasret kalırsın güneşli sabahlara .

Halinden kim anlar bilemezsin alıp başını gitmek istersin kimsenin seni bilmediği kimsenın tanımadığı çok uzak diyarlara ama gidemezsin seninle gelir anıların ve yaşanmışlıkların.

Beyaz kağıtlara dökersin içindekileri mısra mısra şiir olur umutların mürekkep olur kalemine göz yaşların .

Ve usulca seslenir zaman kulaklarina,
Yinede gülümse hayata hayata inat mavi ve pembe renklere boya baktığın tüm duvarları adı sen olsun umutların karanlıklarda boğulmasın bakışların sen hayatsın ve hayata inat yaşamalısin…!

 

Şerife Köksal Badısaba
www.kafiye.net