SEN İSTANBUL’UM

Sen İstanbul’um;
Yedi tepe üzerine kurulusun
Dillere destansın yüzyıllardır
72 millet yaşamakta üzerinde,
Hürce,kardeşçe,hep birlikte.
Ölümsüz aşklara şahitsin daima
Şairler seni yazar,şiirler seni anlatır.

Sen İstanbul’um;
Türkiye’nin en güzel ili’sin
Binlerce köşen var eşsiz!
Nazar değmesin inşallah!
Gecelerin bir başka güzel
Gündüzlerin bir başka güzel
Şafağın ise bir başka.

Sen İstanbul’um;
Martılar denizin üzerinde
Aşkını dile getirircesine
Yüreği yangın insanlar
Denizine kanmak istercesine
Soluksuz yaşamakta seni,
Hayallerde bile tüm insanlar.

Sen İstanbul’um;
Sultan Ahmet’ten Ayasofya’ya
Bir başka güzel salınmaktasın
Denizler gemiler’e
Gemiler denizler’e sevdalanmakta
Dönülmez sevdalar yaşanmakta.
Tanyeri ağarırken sabahında.

Sen İstanbul’um;
Saray burnun,aşk mabedin
Çamlıcan da binlerce kuş
Güllere aşkını anlatmakta bülbül
Gecelerin sevdalara gebe
Sevdaların ise, gecelere
Ne mutluluklar yaşanmakta,ne acılar

Sen İstanbul’um;
Göçler yaşanmakta sana devamlı
Taşın toprağın altın diyen, yola düşmekte.
İş olmadan,aş olmaz diyen yok!
Hayal dünyasında gezen çok!
Herkes sende yaşamak istemekte.
İyi günlerin varlığından umut ederek.

Sen İstanbul’um;
Her semtin bir başka güzel
Aşiyan’dan Gülhane’ye
Rumeli Hisarı’ndan Anadolu Hisarı’na
Ne savaşlar gördün,ne depremler
Yıkılmadın ayaktasın,
Dünya’ya meydan okurcasına.

şair
Hülya Kaya
www.kafiye.net