SÜRGÜNÜM

“Gel diyorsun gelmem, gücendim sana
Ömrüm heba oldu,dargınım dargın.
Demet demet güller gönderme bana
Affetmem imkânsız,kırgınım kırgın.

Terk edip de gittin bir sabah erken
“Vicdanın yok mu hiç”dedim giderken
Bir gün yola çıkıp gelecek derken
Bekledim yolunu,gerginim gergin.

Sensiz gecelere şahitti odam
Yosun tuttu evim,ey kalpsiz adam
Bir kere hatrımı sormadın madem
Şimdi uğraşamam,yorgunum yorgun.

Özür diliyorsun karşımda ezik
Peşimden hiç koşma zamana yazık
Buralar susuz çöl yolları bozuk
Issız yerlerdeyim,sürgünüm sürgün.

Fırtına borandın esip savurdun
Nar-ı ateşinle yakıp kavurdun
Şakıyan dilimi “lal”a çevirdin
Taşralı susuyor,durgunum durgun.

Taşralı/Kevser DOSTAGÜLER
www.kafiye.net