SINAVA  SON

Sınav üstüne sınavlarda perişanlık çekerim.
Gah terlerim, gah gülerim.
Ağzımı açıp çıkamam salondan.
Hocaya itiraz edemem;
Beni sınava alma diyemem,
Sınavlarda zor sorma diye,
Odasına kuyruk oluruz.
Dualarla açılırız gökyüzüne
Birer birer mest oluruz.
Kaza olur, meydanda olay
Olayın tam ortasında ise ben;
Kağıtlar verilir sıra sıra
Aklım karışık olsa bile,
Yeisimi atarak bir yana,
Düşer başım sağa sola.
Son soruda yorularak
Artık takatim kalmaz ama
Teslim ederken kağıdımı,
Sabırdan hamur olmuşum
Hocanın elinde yoğrulmuşum.
Alır kağıdı elimden
Tam not verirken,
Birden “ama” diyerekten
Başlar konuşmaya;
“Bir sonraki sınavın daha zor
Olacak bunu bil” diye
Yeter hocam, etme hocam
Yüzüm gülsün, beni yakma hocam
Mücadele, sabır derken
Hayatın yükü gelir ağır
Biraz dinleneyim lütfen!
Sendense amenna!
Merhametin sonsuz herkesten.
Ben isterim makamına,
Al beni de uzmanlığa.
Yanına yakın et beni de!
Gönlüme gir iyiden iyiye!
Tek korkum gazabın olsun,
Sana hizmet yeminim olsun,
Sana kulum; ahdim olsun.
Hocam sılam, memleketin olsun
Ne olur,  sınavlar son bulsun!

Gülşen ÖZKÖK
www.kafiye.net