NURLARINLA!

Nur olup yere yağarsın sabaha kadar,
Uğrunda yaşamını verdiğin çocuklar,
Ruhunun derinliğinde korkunç figanlar,
Uslan deli gönül, olmasın ayrılıklar!

Yangın bütün bedenini sarınca orda,
Gururun seni durdurur isyanda orda,
Uğraşılar, namerdi susturunca orda,
Nurun aydınlatsın, olmasın ayrılıklar!

Tükenmeyen umutlarınla can verirsin,
Ümidi bitene nurunla can verirsin,
Rahmet olup bereketinle can verirsin, 
Koruyan meleksin, olmasın ayrılıklar!

Mahzun olma artık gülen yüzünle bir bak!
Elinden tuttukların çevrende bir yumak,
Neylerse yaradanım eyler, ona bırak,
Der Hüseyin bilinmezde olmasın ayrılık!

İzmir/04.06.2012- Pazartesi
Hüseyin DURMUŞ
Emekli Edebiyat Öğretmeni
Şair Yazar
www.kafiye.net