İki ayrı tutsak / Hatice Eğilmez Kaya

Kederimden ödünç al nakkaş 
Biraz da neşemden
Avuç içindeki laleyi 
Turuncuya çal sonra
Bırak bulansın bütün bahçelerimiz
Hüzne baştan ayağa

Evvel zamanlardan birinde 
Nakkaşın sehpasında
Okkası oynardı yerinden 
Şairin kalbi titrerdi
Uzak sahillere nazır 
Fildişi kuleleri 
Arşınlayan iki ayrı tutsak

Asma bahçelerinde 
Kanatları kağıttan tuti kuşları.
Kimi zaman gizlenir antik şehirlerin
Gözden ırak mahzenlerinde

Kimi zaman bahar dallarında açar
Herkesçe görülsün isteyerek
Bazen atlas urba giyer 
Bütün renklerden arınmış 
Bazen yalın ayak dolanır
Kumlara sererek ateşini

Haziranda yeni doğan ay
Kasımda güz güneşi 
Ve adı bilinmedik bir meyvenin 
Toprağa aniden düşüverişi

Hatice Eğilmez Kaya
www.kafiye.net