Sesli Sessizlik…

Qelbimi bürüyüb yeni qayğılar,
Baxıram göylere müneccimler tek..
Sinemde paslanib kuskun duyğular ,
Bilirem, halımdan inciyib ürek..

Yağışlı, şimşekli ,olsa da eşqim,
Sevginin şövqünden yanırdı gözüm.
Ürek dil açmışdı mehebbetimle-
İndi sevdasına qalmayıb sözüm.

Bu heyat ne qeder yorsa da meni,
Sevgime sığınıb yaşadım metin .
Üreye yol tapmaq asadır belke,
Sonadek ürekde yaşamaq çetin .

Bilirsen ,sen kimsen indi ömrümde?..
Sen menim ömrümün sensizliyisen..
Qelbimden getsen de unutma ki sen-
Qelbimin en sesli sessizliyisen…

Seadet Qerib Rzayeva
25.08.2017.
www.kafiye.net