YAŞIYORUM

 

Dışarıda soğuk rüzgârlar titriyor
Sensizliğim gece gibi çökmüş
Odamın en tenha köşesine
Hayalin, hasretin ve sana ait her şeyin bir köşede
Bir rüya görüyorum
Yastığım yok başımın altında
Üzerimde yok yorganımda
Hatta ayaktayım
Odamın köşe olmayan ortasında
Bitmeyen sevdamı yormaya çalışıyorum
İsteyerek değil be güzelim
Zoraki yaşıyorum
 

Bir ata biniyorum
Adı Rüzgâr
Kurumuş yaprakları önce dalından
Sonra düştüğü yerden alıp
Bir nehrin sularına bırakıyorum
Martıların sevdası denizin üzerinden
Martılara dokunup geçiyorum
Başımdan gitmese de sevdam
İnadına yaşıyorum
Atımın yelesine takıp bulutu
Sinelere salıyorum
Yağmur yağıyor gözlerimin akına
Sanma ki ağlıyorum
Küsmüş sevdalara kucak açıyorum
Kapıdan içeri alma istersen
Yaram derin, entarim kirli
Merhem olsun diye gönlüme
Uzak diyarlardan geliyorum
Sesleniyorum
Bitmeyen sevdalara
Bağrı yanık sevdalılara
Duyun beni
Ölümüne yaşıyorum

 

05.02.2000
Şehnaz Eryaşa Kayraklık
www.kafiye.net