57. ALAYIN KAHRAMANLARI

Size taarruzu değil ölmeyi emrediyorum 
Gökler yankılandı, dağ, taş sesinden
Çelikleşti yürekler, ışıldadı gözler
Eritip zincirleri hürriyet ateşinden 
 Düşman üstüne yürüdüler, yürüdüler.

Tozlu çarıkları gülümsüyordu yüzlerine 
Gün akşam yorgunluğuna aldırmadan 
 Süngülerini batırıp zulmetin dehlizlerine 
Kimi zaferi taç ederken başlarına 
 Kimi ışıklara bürünüp şehitlik şerbeti içtiler.

Hiç minnet etmediler kınalı kuzular 
 Akşamdan düğünlerine kına yaktılar
Libaslarını dikip yama yaptılar
Filintalarını temizleyip 
Başuçlarına astılar.

Elli yedinci alayın kahramanları
Teker teker hellalaştılar
Yüzlerinde mutluluğun şulesi 
İnançla dönen gönül pervanesi
Takarak süngüleri düşman içine daldılar.

Hepsi birer bozkurttu
Asena’dan kardeşlerini anımsadılar
Boz yeleli, çakır gözlü kardeşlerini
Tekbirler getirip süngüler parlattılar 
Düşmanın üstüne ölüm saçtılar.

Düşmanın her safını yardıkça 
Yenileri çıkıyordu ardı ardınca
Rengârenk derileriyle
Abur cubur dilleriyle 
Denizler ,dağlar günahlarınca 
Kucak kucak ateşler taşıdılar.

Biri ölürken diğeri devraldı nöbeti
Destanlar yazıldı asil kanlarından 
Yıldızlar aktı dört bir yanından
Asılan sancağa gıptayla baktılar
İçilen yeminlerinin farkındaydılar.

Binali Yıldız
www.kafiye.net