Aşkın Bahar Masalı

Saati bahara kurdum, saçlarına uyudum sevgili..
İntihar kentinden mektuplar yolluyorum
Abdal sözcüklerin sonuna koyuyorum dip notu
Paragraf başlarında düşersen mum ışığıyla fotoğraflara
Seni sevdiğim bir düş göreceğini bilmelisin
…
Hazan bakışlı anılar vermeden önce 
Sana baharın yaradılış hikayesini anlatmak isterim
Hani erik çiçeklerinde doğar ya bahar bebek
Sütü kana kana içer martın soğuk memelerinden..
Her ağlamasında gök dolar gözlerine
Damla damla düşer yağmur güzeli yaşlar

Doğa ana yeniden çizmeye başlar düşleri
Yudumlanarak açılır yüreğin ilk börtü böcek sevinçleriyle
Yeşil bir halı serilir toprağın ılık karnına
Ve her gün doğumu bir umutla büyütür bahar bebeği

Şarkılar söylenir papatya desenli armoni hayata
Usul adımlarıyla emeklemeye başlar nisanın ellerinde

Kapılar yavaş cümleler kurularak açılır sevgiye aç evlerde
Ağaçlara düşmeye başlar ozan türküleriyle yapraklı notalar
Ve gülümsemeler arasında yürümeye başlar bahar bebek

Kuş cıvıltılarını şiirlere sığdıramayan şairler vardır
Sevgilinin iki dudak arasına yazarlar dönen göçmenleri

Her düştüğünde ağaçlara sarılarak kalkar 
Gözlerinde yedi renk uçurtmalar salar mavilerin ülkesine
Yürüdükçe bahar bebek 
Açılır kasımpatı ve nergisler kimsesizlikten

Uyanır iskelede gemilerin demir almaları
Trenler uğurlanmış duygulu vedalardan geçer bir terk-i diyar vakti
Aşıkların yüzü ağır yolculukların arasında yapışır otobüs camlarına
Ve başını kaldırıp baktıkları demir yığınlarını selamlar kirpikleri

Büyüdükçe bahar bebek 
Uysal bir nehir gibi akmaya başlar hayat

Panjurlar devrilir betonlara doğru
Yalnızlıklar şimdilik de olsa kaldırılır kışlıkların arasına
Demli çayın tütüne sevdasında okunur aşk kitapları
Karşıdaki küçücük evleriyle kentler dokunur gözlerinin arzına

Deniz yosunla hüzün kokusunu sevişirken sunar bulutlara
Oradan ılık mayıs yağmurlarıyla karışır toprağa bahar kokusu

Elleri ayakları büyüyen bahar bebek ergen duyguları resimler
Boynunda turkuaz fularlı kız 
Yağız delikanlının saçlarında okşar aşkın alevden yüzünü
Sevdalı hayatlar düşer birer ikişer vuslattan

Kocaman bir yelken açılır seslerin cümbüşünde
Harflerde dans eden kalabalık kelimeler dolaşmaya başlar 
Ve hikayeler okunur kıpır kıpır gecelerin koynunda

Büyümüştür artık bahar çocuk
Üzerine düşen yanıyla kavrar hayatı kollarından
Mavi bulutlar düşler ve umutla yürür ardından

Daha sana hazan akışlı anıları söyleyecektim 
Karamsar ne varsa kağıttan gemiye verip
Gönderecektim gözlerinin kuytu limanlarına

Aşk baharla büyüyünce sözcüklerin üzgün yüreğinde
İçimde anlatacak acılı birşey de kalmayacaktı

Az vakit kaldı bahar bebeğin doğmasına
Ben yine aşk üzerine şiirler biriktireyim 
En doğaçlama yanıyla anla beni sevgili 
Sende nasıl baharı sevdiğimi..

İki kanat arası aşkın samimi kuşlarıydık..

(Elif Eylül Eyzün)
Elif AYDIN
www.kafiye.net