TERCİH

Dudağını bükmüşsün, yakamda iki elin.
Üstüme gelme dilber; düşerim, canım yanar.
Kavuşmak ne kelime, haram bana hayalin.
Peşinde bin umutla koşarım, canım yanar.

Mahallemde bir taşın bile yeri oynasa,
Kaygılanır, bakarım altındaki kir, pasa.
Değer vermem dünyanda dönen hile, kumpasa,
Böyle kahpeliklere şaşarım, canım yanar.

Kaldırım seni tanır; bana namahrem yolun.
Girmeme izin vermez binbir gölgeli kolun.
Nikâhım altındayken oynarsa sağın, solun,
Sabrım tükenir birden; taşarım, canım yanar.

İster kuş beyinli de, ister örümcek kafa,
Sıfatlandır, fark etmez, tozun değmez bu rafa.
Evvel ezelden beri dayanamam cafcafa,
Çıldırıp sınırları aşarım, canım yanar.

Kokuşmuş hayatını git, başkasına öner.
Sen parlarken neonda, benim güneşim söner.
Çıkarım şirazeden, korkarım nevrim döner,
Mahpusluk belasında yaşarım, canım yanar.

Mücella Pakdemir
www.kafiye.net