Sen olmayınca

Geldi Ocak ayı, beni terkettin,
Daldım anılarda, sen olmayınca!
Aklımı, fikrimi alıp da gittin,
Soldum anılarda, sen olmayınca!

Öfkemle öylece kaldım gözgöze,
Kızdım gecelere, kızdım gündüze.
Senin hayalinle geldim yüzyüze,
Kaldım anılarda, sen olmayınca!

Söyledin üzülme, ben seni kırmam!
Gittin, bir kez daha halini sormam…
Bitti, omuzuna yaslanıp durmam,
Bildim anılarda, sen olmayınca!

Ayrıldık, yolumu gururum kesti,
Gönlüm bu hayata, ne de çok küstü.
Bahar güvenime rüzgarlar esti,
Doldum anılarda, sen olmayınca!

Seni özgür biri, melek sanmıştım,
Ben bir pervaneydim, öyle yanmıştım.
Aldanıp sevgine nasıl kanmıştım,
Güldüm anılarda, sen olmayınca!

Geçti ıztırabla, günüm böylece,
Gelmedi sabahım, bitmedi gece.
Kahırlarla doldu, yazdığım hece,
Sildim anılarda, sen olmayınca!

DESTEGÜL ZAMANLI
www.kafiye.net