EY ÖMRÜŞAHANEM !

Ey ömrüşahanem bir yol buluver
Ova bayır geç de yarim sen ara
Peşindern iz sürem kokun salıver
Çiçekleri saç da yarim in kıra*****Hatice Hantal

İnsan neye muhabbet duyar ise hep ondan bahsetmek ister.
” Dervişin fikri neyse zikri de odur.” Atasözümüz bundan dolayı söylenmiş olmalı.
Mesela; Mecnun´un her sözünde Leyla vardır.

İnsan vardır “Yar” dan bahseder.
İnsan vardır “Sır” dan bahseder.
İnsan vardır ” Dert” gam´dan bahseder.
İnsan vardır ” Para” dan, mal-mülk´den bahseder.
Bir anlatana bir de dinleyen gerektir.
Bu yüzden herkesin derdini paylaştığı bir dert ortağı, sırrını açtığı bir sırdaşı vardır…
Aşıklar müstesna!
Çünki onlar aşkı dert olarak görmezler.
Aşk bir dert değildir ki dert ortağı aransın,çare aransın,akıldanelere sorulsun.
Aşık halinden memnundur.Sevmekten haz alır. Sevene sevdası yüreğinde yük değildir, mahzun olmaz. Kimselerle paylaşmak istemez.
Aşıkların yareni ise gecelerdir.
Aşıklar ile gece arasında iki benzerlik bulunur.
Aşıklar da sessiz ve yalnızdırlar, geceler de…
O yüzden aşıklar geceyi, geceler de aşıkları severler.
Aşık, gece ile bütünleşir, hemhal olur.
Geceler öyle sessiz, ağzı öyle sıkıdır ki; gecelerden daha iyi sırdaş bulunmaz.

Aşk zirveye varıp doruk noktasına ulaştığı zaman ise aşık, Ayin-i şerif bile yazabilir.
Bu da her kula nasip olmaz.

Hatice Hantal
www.kafiye.net