ÇOCUKLUĞUM

Nerde şimdi çocukluğum?
Acı-tatlı geçen günler…
Ak sakallı tonton dedem,
Şimdi beni nerde bekler?

Masal dağım çoktan çökmüş,
Deve tellal, pire berber… 
Anamın beşiği kırık,
Ötelerde beni bekler.

Rüyaların rengi solmuş,
Gündüzler dönmüş geceye.
Yolcu yolunda yorulmuş,
Sarılmış iki heceye.

Büyümek de neymiş böyle?
Bir sır oldu çocukluğum.
Nasıl geçti anlamadım,
Bir yel oldu çocukluğum.

Ülkü Duysak
www.kafiye.net