AŞKI UNUTUYORLAR…

Eskiden,
Anne memesi sıcaklığında doyumdu geceler.
Baba kudretinde güvendi azimdi yaşamak
Mındar tenlerde değil,
Naftalin kokulu sandiklarda
Katlanarak saklanan ceyizdi düşler..
Baharın cemresiydi aşk.
Arsiz sarmaşıklar gibi
Sevdiğine dolanip sarılı kalmakdı
Güdül çalı diplerine saklanan
Dağ çiçekleri gibi
Rengarenk açıp dibine solmaktı. 
Aşk sanıyorlar simdi
Ciplak tene dudaklarını sürmeyi
Mindarlasmis nefesi
Aşk diye soluyorlar
Canharaş ter içinde hayvanlasiyorlar.
Akillarinda çiftleşme içgüdüsü
…….unutuyorlar
Ahhh aşkı unutuyorlar. …

Fatma Gül Özcan
www.kafiye.net