Yazgıdan Geçer Kader


/İçte ağlamak bir adım geride sus
İki adım ötede ağıttı/

Bilsem ki kader uçurum
Yine sana yeltenirdi adımlarım
Ağrıdan geçse bile susmazdı yazgı
Sana koşardı adımlarım…

Bir andı
İzini sürerken
Düşüme düştüğün vakit
Bâd-ı sâba ya ötelerdim umutları
Ellerimi uzatır açardım kenarından bize değsin diye
Resmini işlerdim zamanın üstüne
Sözüm özüne karışmak
Bağrında yüreğim tutuşmak isterdi…

Usanmadan beklerdim
Kan çiçekleri terlerdi alnımda
Var gücüyle sana kuşanırdı benliğim
Kaderin örgüsünden süzülüp
Nârından giyerdi hârlı urganı…

Zaman şimdi
Ne geç kaldık
Ne erken
Bak buz taşıyor nefesim
Yazı görmeyen karlı tepelere…

Gel ısıt ellerimi…

/Ben yaşam kadar sever
Ölüm gibi beklerim seni/

Ayfer Aksoy