FELSEFE

Anlam veremiyorum hayatın;
Saçma düzenine.
Ne yöne baksam karmaşa,
Kimse sonsuza kadar;
Mutlu olamaz mı bu hayatta?
Olamıyor galiba!

Ben olamadım mesela.
Kardeşim olmadı, dostum olmadı!
Sonsuz bilmece gibi dolanıyor
Hayat çözümsüz denklem…
“x y” ye değer verince
Denklem çözülür,
Ben ona değer verdim,
Kalbim dondu…

Yanağındaki gamzeyi göstericem diye
Gülmek için kasılan,
O saf kızlardan olmadım asla.
Ben her şeye güldüm.
A’da deseler,
B’de deseler,
O’ da deseler,
Ben güldüm.
İçimdeki yangını yüzüme vursam,
“ Neden” diyecekler,
Herkese derdimi anlatamam.
Yüzmeyi asmamayı öğretti bana Pollyanna…
“Ağlarsan mahvolursun”
Başına üşüşür akbabalar,
Felsefe bu…

İzmir / 20.12.2010
Sultani SAĞLAM
İzmir Beştepeler Lisesi
!2/ C Sınıfı
www.kafiye.net