Kaybettin….!

Yine ömür takvimimden bir yaprak koptu,
Öylece salına salına uçtu ve gitti..
“Seni sevmekten değil, kaybetmekten korkarım”
derdin ya,
Korktuğun başına geldi işte;
Beni kaybettin,
Artık yokum ,
Hayatından çekip gittim, kayboldum karanlık sokaklarda..
Bunu sana söylerken, gözyaşlarım göl oluyor çorak topraklarda..
Kalpler kırık,
Gözler yaşlı,
Cam kesiği ağrılarda ne ki;
Bu yara kör hançer sızısı,
Kör testere acısı..
Bilmiyorum en çok sızlayan hangisi;
Bilmiyorum çektiğim bu acı kaçıncısı..
Gecenin ayazında akan göz yaşlarım, çiziyor yanağımı;
Herbiri bir hikaye yazıp damlıyor avucuma..
Evet, avucuma dedim;
Çünkü seni gözlerime saklamıştım..
Kaybetmemek ve aynaya her bakışımda, seni gözlerimde görmek için..
Ve şimdi;
Seni, akan gözyaşlarımda kaybetmemek için avuçlarımda topluyorum,
Sonrada yudum yudum, kana kana içiyorum seni;
Senli,gözyaşlarımı içime akıtıyorum,
Hücrelerime işle diye..
Aslında ben seni çoktan işledim tüm benliğime, her ne kadar sen bunu görmesende..
Tırnak uçlarıma kadar seni hissediyorum..
Ne güzel seni benliğimde hissetmek bilirmisin ?
Şu an her kelimen tek tek hece hece kulaklarımda,
O gülüşün, o içinde kendimi gördüğüm gözlerin şu an gözlerimde..
Gözlerim alev alev yanıyor yokluğundan,
Ciğerim kanıyor..
Duy be insafsız, duy gönül sesimi sana nasıl haykırıyor,
Gör be insafsız, bu yürek senin için hala nasıl yanıyor,
Sar be insafsız, gönül yaramı bak hala kanıyor…!

15-12-2009

Nur UYGUN
www.kafiye.net