BUZ KESEN YÜREĞİM

 

En büyük yanılgım şimdi
Seni aradığım yerde
Boşuna dolandığım
Ve bunu çok geç farkettiğimdir..
Gördüğüm her yüze
Sen sanıp gülümsemem
Deliliğimin delili adeta
Akıl da hiç lazım olmadı ya
Ne sen varken ne de sensizlikte
Hep başına buyruk
Bir kalp belasına bulaştım
Ellerim bomboş kaldı da
Ellerim olduğunu bile hatırlamadım
Yine de,
Sana uzanma cesaretine kaptırıp kendimi
Buz kesen yüreğimin ateşinde
Yanmakta ısrarımdan vazgeçmedim..
(Naz’ca)
Nazlı Saraç ORAK
www.kafiye.net