TOMURCUK GÜL İDİM

Tomurcuk gül idim açmadan soldum,
Ömrümce herkese kul köle oldum.
Ağaran saçımı ah edip yoldum,
Akan gözyaşımı silen olmadı.

Akıttım her damla verdim kanımı,
Herkese kul olup serdim canımı.
Sevgi sokağına açtım hanımı,
Benimle ağlayıp gülen olmadı.

Her yüzü gülene inanıp kandım,
Kendime dost bilip sırdaşım sandım.
Sonrada aldanıp boş yere yandım,
Derdimi dinleyip bilen olmadı.

Geldim gidiyorum seni sarmadan,
Bir gün olsun murat alıp doymadan.
Kapanmaz gözlerim elin tutmadan,
Yürekten severek gelen olmadı.

Biliyorum çabuk unutulurum,
Bir gün geçince mazi olurum.
Ben kara toprakta huzur bulurum,
Yarama merhemi süren olmadı.

Özendim aniden ölüp gidene,
Şu yalan dünyada ömrü bitene.
Ne güzel her zaman sevgi görene,
Canıma can katan canan olmadı.

SABİHA SERİN
Söz: Sabiha Serin 
Beste: Aslan Baykara 
(Türk Halk Müziği dalında bestelenmiştir.)

www.kafiye.net