ZÜMRÜTÜ ANKA OLSAM

Zümrütü Anka olsam,
kanatlanıp uçsam mavinin derinliklerine…
Dokunsam öbek öbek bulutlara
Sevgi olup, yağsam;
dağlara,
tepelere…

Sel olup;
oluk oluk aksam,
çöl olmuş yüreklere…

Zümrütü Anka olsam,
kanatlanıp uçsam Kaf Dağı’na
Dokunsam sihirli lambaya

Aş olup, yağsam,
Yağsam, fakir fukaranın sofrasına…
Onlar yedikçe
ben çoğalsam
Onlar yedikçe ben çoğalsam

Hani diyorum son bir kez daha,
Zümrütü Anka olsam
Kanatlanıp uçsam..uçsam…
Uçsam göğün onikinci katına

Yaradana arzuhal etsem.
Ne nefret, ne kin, ne de savaş olsa…
Herkesin mutlu,sıcak bir yuvası olsa…

Bu yolda
Bedenim yansa yakılsa
Küllerim çiçek açsa …Dağda bayırda…

Dr.Mehmet KUM
www.kafiye.net