SADECE ANLA
Kalemim gitgide çatallaştı 
Kabuğum sertleşti bir tanem
Bulutlar teğet geçiyor üzerimden
Bir türlü ıslanamıyorum
Sevda yağmurlarında

Sebebi sensin zalimim
Tenimden kokunu çaldığın günden beri
Bir türlü yıkamadığım
Duvarların ötesine geçmeyi 
Ne çok isterdim

Bilsen ne çok isterdim 
İpek yumuşaklığında kıvam tutmayı
Kuşların kanadında acımı unutmayı
Dalgalar döverken sahilleri
Aşk türküleri tutturmayı

Aniden bir sızı yakalasam
Geçmişe dair flaşlar patlasa
Bir flaş, bir flaş daha… 
Yeter ki bakayım kör olasıya
Anılardaki hoyrat sevişlerinle
İnadına deli edişlerinle
Kaybolmak isterdim hız kesmez kulaçlarla
Bitkin kalbimi sıkıştırıp yorsa da

Duygusuza çıkmış adım
Üflüyorum bütün kandillerin fitillerini
Çıralarım tutuşmuyor alıcı bakanlara
Oysa sen bilirsin benim çılgınlığımı
En masum öpücükten en ateşli anlara

Olmuyor işte…
Gece çökmüş yüreğime
Karabasanlar boğazımda 
Bu bezgin kadın eski ben değilim 
Farkındayım, hem de nasıl farkında…

“Özledim” desem kaç yazar
“Gel” diye haykırsam ne fayda
Sevdan arttıkça siliniyor yüzün
Yalnız “ölümüne seninim” sözün
Kulaklarımda uğulduyor hala…

“Belki bir gün” diyerek geçti ömrüm
Nereye baksam seni gördüm
Uzanıp tutamadım devleşen hasretini
Kaburgamdaki zırha gömdüm
Elimde olsaydı her vefasız gibi
İnan, unuturdum zamanla
Suçlama sen de beni aşkım, sadece anla
Sadece anla

Mücella Pakdemir – İstanbul / Fatih
www.kafiye.net