Vebal….. 

Kapanıyor üstüme katmer katmer gece 
Bir kemanın nağmelerinden sesleniyorum sana 
Şahlanmış çığlıklarım 
Eteğime topladığım acılar 
Bugün çıkıyor gün yüzüne 

Dudaklarımda büzüşüyor kelimeler 
Mecalsizim 
Nefesim nefesini özlüyor 
Suskularım sesimi 
Dudaklarım gülüşüme hasret 
Bakir cennetinden azat ettin ya beni 
İşte o gün vurdun kör kurşunla yüreğimi 

Saadetimin sermayesi 
Karanlığın gözlerimiydi beni karartan 
Yoksa ayrılık mıydı tek kurşunda yıkan 
Dağlar bile efkârımda ses verirken sesime 
Neden sen sessizliğe bürünürsün böyle 
Hadi söyle can 

Hiç mi korkmadın ayrılığın karasını sürerken alnıma 
Hiç mi kokmazsın rüyalarına gelecek hayalimden 
Bir kandil gibi için için yanıyor yüreğim 
Ah sır mıydı bana söylediğin sözler 
Bilseydim dökülür müydü dilden kelimeler 
Düşerdi bir bir saklıma harfler 

En parçalanmış, sızlayan yanım avuçlarında 
Ellerine bıraktığım intihar etmiş düşlerim 
Acıtmaz mı yüreğini 
Vebali hiç mi titretmez gül kokulu tenini 

Gidemeyişlerime inat 
İşte gidiyorum 
Saçlarıma taktığın gümüş tellere inat 
Yüreğim bakir cennetinde kavrularak 
Dudaklarımdaki son cümleyi sana adayarak 
Gidiyorum 
Söyle şimdi abı hayatım 
Silmek istiyorsan aynandaki beni 
hadi şimdi sür yüzüme yalnızlığın kisvesini

SaFiye ÇAKIR
www.kafiye.net