YABANCI

Yine yalnızım bu akşam İzmir’de
Arkadaşlarımın hepsi gitti evine,
Kaldırımlar ve sokaklar yabancı yine
Bütünüyle her şey ter etti İzmir’de

Bütün gün yürüsem İzmir sokaklarında,
Karşıyaka, Konak, Göztepe, Kordon’da
İnan başını çevirecek insan yoktur bana
Bu köhne, mimsiz medeniyetli yollarda.

Anlaşabileceğim bir dost arıyorum
Geceleri nedense uyuyamıyorum,
Gündüz sokaklarda tek başına kalıyorum
Güzelim İzmir’de yaşamaktan korkuyorum.

Ne tanıdık bir yüz, ne de bir arkadaş,
Ne de derdimi anlayacak bir sırdaş,
Sokaklarında insanlıktan başka her taş,
Yüzüme bakıp tükürüyor, hani arkadaş?

Çekiniyorum kendimden, insanlığımdan,
Bu köhne, yıkılmış şehrin yollarından!
Yok olacak gibiyim her sokaklarından,
Nerede sakin gecem, ayrıyım yuvamdan!

Oturuyorum odamda sakin, sessiz olarak
Dostlarım, arkadaşlarım, ailemden uzak,
Yalnız; ne sigarada, ne yemekte tat bularak
Bekliyorum, gayem hakikati bulmak.

                                           İzmir /  20.11.1977
                                           Hüseyin  DURMUŞ54
                                            www.kafiye.net